Tak Takın Takıntı

Tabiat Ana sormuş, gecikmeli olarak cevaplıyorum. Aslında çok takıntılı bir insan değilim. Son 6-7 yıldır mümkün olduğunca kolay ve relax yaşamaya, takıntılardan vazgeçmeye çalışsam da arada takıldığım bazı şeyler varmış, düşününce farkettim.

İlk aklıma gelen ve bence en komik takıntım MANDAL RENGİ takıntısı. Çamaşır asarken, mutlaka asılan parçanın ana renginde mandal kullanmam lazım, o renk yoksa da parçanın içindeki bir renk olmalı mandal. 2-3 mandalla asılan parçalarda mandal rengi ve modeli aynı olmalı. Siyah çamaşırlar için de ya kırmızı ya da pembe mandal kullanmalıyım!

Bir diğer takıntım ise çantamda gezdirdiğim mini ecza dolabım. İçinde "bepanthen, fenistil, ağrı kesici, theraflu (veya kongest), kas gevşetici, vitamin ve yarabandı" bulunan mini bir çanta hep yanımdadır. Es kaza unuttuysam ilaç çantamı, içim rahat etmez. En ufak bir kızarıklıkta bepanthen, ufacık bir kaşıntı veya böcek ısırığında da fenistili sürüveririm kendime veya etrafımdakilere :))


Benim aklıma gelenler bunlardı. Fazla birşey bulamayınca eşime sordum "benim bir takıntım var mı?" diye. Pek yok herhalde dedi ve ekledi: "Sepet takıntın" var! :)) Haksız da sayılmaz, evde her odada bir hasır veya bambu veya plastik sepet var. Sepete konulamayanlar için de cam kavanozlar. Ortada bi dağınıklık varsa, hemen gidip sepet alıp onun içine dolduruyorum dağılanları: Gazeteler, dergiler, kirliler, deterjanlar, çoraplar, paketli cipsler, çerezler vs vs vs... Ekmeklik bile hasır sepetten.

Bir sobeyi daha böyle atlattık. Ama ben kimseyi sobelemek istemiyorum. Çünkü takipçilerim, düzenli ziyaretçilerim konusunda bilgim olmadığı gibi, ben de iyi bir blog takipçisi sayılmam. Ama çok isterse çekirge ve dinemiz üzerlerine alınabilirler :)

Fotograflar için google görsellere teşekkür ederim.