Çarşamba, Ocak 04, 2012

Konuşkan

Simay önümüzdeki hafta 17 ayı bitirecek. Anlamlı kelime söylemeye ne zaman başladı hatırlamıyorum, anne, baba ve aç kelimelerini uzun süredir diyordu zaten. Son bir kaç aydır ise kelime haznesi hızla artıyor. Telaffuzu da genelde gayet düzgün. Onu konuşurken dinlemek çok eğlenceli. Hele burnunu çekip, parmağını burnuna götürerek bastıra bastıra "şümük, şümük" deyişine ailecek hastayız :) Bugün itibariyle anlamını bilerek ve tam yerinde söylediği kelimeler:

Anne, baba, dede, anneanne, babaanne, Orkun, teyze, Selen, Ayşe, su, mama, meme, göbek, al, aç, attı, düştü, patik, terlik, ayak, çıkart, hop, kulak, makarna, gol, şutgol, kitap, kedi, aslan, maymun, tavşan, dıgıdık, burda, aaa o ne ya, çorap, çorba, balık, domates, patates, elma, süt, bir, iki, sabun, sümük, bez, toka, top, muz, peynir, anahtar, merhaba, çukulata (çukuta), çiçek, bak, alo, abla, araba, bebek, bırak, sıcak.

06.01.2012 itibariyle eklenenler: Olmadı, hoşcakal, bu ne, boşmuş, bitmiş.

Sonradan edit 22.01.2012: Bi tane, sen ye, nasılsın.

Konuşkan bir kız olacak sanki. İleride "Yeter artık, bi sus Simay" diyeceğimiz günleri şimdiden kafamda canlandırabiliyorum :))

2 yorum:

Banu Bingör dedi ki...

Bugün de benim "bir zamanlar takip edenleri keşfetme" günümmüş meğer!

Blogspot altında yazarken takibe almışsınız beni, yani Karafakiden'i :) Tabii iki yıldır kişisel sitemde rss bağlantısı olmadığı için bîhaber kalmışız.

Ve fakat takip ederken de hiç ses vermemişsiniz ki ben de sizi tanıyayım! Olmuyor böyle :))

Kimleri, neleri kaçırmışım, sessizlikler yüzünden :)

Neyse şimdi benden bir merhaba zamanı o zaman...

İçtenlikle,
Banu

CHROMA dedi ki...

Ah Banu Hanım, size de merhaba.
Kendi siteme bile ses vermiyorum ki ben :)
Bloglarda yorum bırakmaya çekiniyorum açıkcası. Yazıp yazıp göndere basmadan sildiğim çooook yorumum var. Böyle sessiz, uzaktan izlemek daha cazip geliyor.